Karından zarar mı edersin kaderim
Bir kerecik de benim yüzüme gülersen?
Uzandığım dallar kırılıp da gelmezse elime,
Karlar yağmazsa bel bağladığım yüce dağlara,
Girmezse tek bir kerecik bir pabuca iki ayağım,
Kırılıp kalmazsa kollarım yen içinde,
Haramiler gibi kesmezse yollarımı mühürlü kapılar
Karından zarar mı edersin kaderim?
Yetmedi mi bir karasevda uğrunda ömür boyu
Çektiklerim?
Neden gelmez benim de bir araya iki yakam?
Neden tersine eser rüzgarlarım,
Neden yolum geçer yolvermez dağların üzerinden,
Herkese açık duran kapılar neden kapanır yüzüme,
Beni de yaratmadı mı bir ayni Yaratan mertçe?
Neden bana da kapılarını açmıyorsun, kaderim
Cömertçe?
Gör işte; yediğim-içtiğim zehir-zakkum,
Yerlerim kilitlenmiş, göklerim mühürlenmiş,
Kale kapıları gibi kapanmış yüzüme doğu-batı,
Çin Seddi ‘ne kesmiş kuzeyim-güneyim,
Ne bulup geçebileceğim bir aralık kalmış,
Ne uçup kaçabileceğim bir yarık.
Bir zalim karasevdadır nefeslenir durur başımda,
Sızılarım düğümlenmiş acılarıma,
Acılarım ruhuma
Ve ben, kaderimi bir türlü yediremiyorum
Gururuma.
(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
SON GÜNEŞ isimli Serbest Şiirler 'inden > 47-48/100)
Kayıt Tarihi : 22.5.2005 09:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SEVGİLER...
TÜM YORUMLAR (3)