Bir Zahmet Şiiri - Nuran Karaca

Yordun; bir kemandım inledim
yine sana muhtaçtı tellerim.

Gönlünün durağında,
anlamadığım makamında
suçlanarak kaç kez dinlendim,
tekrar yola devam ettim.

Takıldı ayaklarım sayısız insafsızlığına,
hiç olmadık yerlerde yere yığıldım.
ellerimden tutup kaldıran sen değildin!
Umudum...

Öksüz de değildim; yetim de:
Soluğunda beslendiğim hayallerim vardı,
en sonunda
zulmünün beslediği sizılarım
hayallerimi sona erdirdi.

Sustun:
Ve bir yıldız kaydı gözlerinden:
yüreğimin derininden.
Ta uzaklara toprak kokusu geldi mi?
Bir zahmet konuş şimdi.
nasıl bilirdin beni? .

19:29 20.04.2017