Bir Yüz Kâh Bahardır İnsana Kâh Güz

Cihangîri kafese hapsetti yüz dönüşün
Arzı da semayı da titretti yüz dönüşün

Son damlasına kadar israf ettin vefâmı
Tahammül iksirini tüketti yüz dönüşün

Kıran vurdu bahçemin münbit ağaçlarına
Kalbi can damarından kanattı yüz dönüşün

Cennet kapılarında yankılandı davetim
Ebu Cehil misali inattı yüz dönüşün

Kırdı kanatlarını hayâl güvercininin
Gökkuşağını çâha kapattı yüz dönüşün

Âb-ı hayat olmadın gönül şelalesine
Cevval okyanusları kuruttu yüz dönüşün

Hiç bakmadın kuşların resmettiği tabloya
Gökyüzünü siyaha boyattı yüz dönüşün

Gönül sayfaları ki dağıldı birer birer
Ruhu herc-ü merc eden afetti yüz dönüşün

Ne ocak kaldı geri ne de bir dikili taş
Şu canı avâreye benzetti yüz dönüşün

Kalsaydın görecektin masallar diyârını
Cadılar için dahi ibretti yüz dönüşün

– Muhammed Said