Sen ki hüzünler ardı doğan gönül çiçeğim,
Bir yusufçuk kuşuna fısıldadım ismini.
Baharları süsleyen taptaze kır çiçeğim!
Bir yusufçuk kuşuna fısıldadım ismini.
Sonsuzluğa nakşettim gözlerinin rengini,
Aradım bulamadım emsalini dengini.
Bir rastlantı sonunda gönlüm içerken seni!
Bir yusufçuk kuşuna fısıldadım ismini.
İnci tanesi dişler resmeder gülüşünü,
Ah bir daha görseydim sana dair düşümü.
Ağır ağır izlerken bu tenin ölüşünü!
Bir yusufçuk kuşuna fısıldadım ismini.
Gölgemden daha yakın adım adım peşimde,
Hülyasına daldığım o en güzel düşümde.
Afak sonsuzluğunda seni her görüşümde!
Bir yusufçuk kuşuna fısıldadım ismini.
Bilmem layık mıyım ki şir misali sevdana,
Nazlı bir ziya gibi girsem senin dünyana.
Mil çekilmiş gözüme bura yabancı bana!
Bir yusufçuk kuşuna fısıldadım ismini.
Sen tarifi imkansız sen sonsuz gibi bir şey,
Dahası, heves değil sana duyduğum bu şey.
Sen yazgımda kaybolmuş andım kaderim her şey!
Bir yusufçuk kuşuna fısıldadım ismini.
(( ŞAİR ) ( SİMİN ))
Yunus Yılmaz 5Kayıt Tarihi : 2.9.2024 01:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!