Bir Yusuf misali Şiiri - Fatih Tutuk

Daha gençlik çağım murad almadan
Dallarımı kırıp yere attılar
Namert sofrasına ömrümü koyup
Gençliğimi lokma lokma tattılar

Hayat toz pembeydi sanki bir rüya
Gönlüm bu hayatta daldı uykuya
Kardeşlerim attı beni kuyuya
Bir yusuf misali alıp sattılar

Bedestan denilen yere gelince
Çok gördüler bana biraz gülünce
Kıymete binermiş insan ölünce
Bir avuç toprağa beni kattılar