Bir Yusuf Masalı- Garib Çoban

Bir Yusuf Masalı - Garib Çoban

Feyz istersen sana bir meseldir kabristan.
Sadece şems vakti bilir nereye taşıyacak safran kokulu ruhlarımızı.
Çünkü olmak istediğimiz kadar körüz sevmeye.
Şems vakti dua ile bir nefeste çok fazla hatıra kaydedilir.
Bir haber bekliyorsun, belki birini. Dertlerin nihayetini ya da güzel günlerin hayalini kuruyor.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..

Yine bekliyorsun!..
İşte hayat dediğin beklemekten ibarettir.
Beklerken ne yaptığından ibaret.
Burası dünya, yaran bile seni kıran kişinin iyileşmesini beklemekten yorulur.
Adını okutma ağzından söz çekenlere.
Şöyle şaşırtıcı bir örnektir harabat ehli.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..

Gönül dolusu sevgisi olanın şükrü artar.
Kendime yokluğum sevgisizlikten değil.
Çünkü seni her zaman düşünerek.
Bazen hızlı, bazen yavaş göğsümde inşirah tadında taşıyorum.
Ama seni taşıyorum ey yar.
Başkalarının davranışlarının iç huzurunuzu yok etmesine izin vermeyin.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..

Teheccüt vaktine giriyorum ve sessizlik olduğunda hissediyorum aşkı salavatlarla.
Kalemi alıyorum ve yazıyorum.
Ve sana ithaf ettiğim aşk mısralarım.
Sadece yazdığımda, bir çocuk gibi
kalbime dönüyorum.
Onu bir çiçek gibi büyüttü, sonra açmasını izledi aşk.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..

Şems vakti arkana bakma, o tarafa gitmiyorsun gönül.
Çünkü, en güçlü ruhlar en yumuşak sevgi dolu kalplere sahiptir.
Bir kapının açılıp kapanması gibi bir kalp atışı sesi gibi olmalı insan yaratılmışa.
Eğer tuvalsen, sanat gibi giy beni diyor aşk.
Uzaklığa rağmen bazı kelimelerinde aşkın senin kokun var.
Bir dokunuşla bedenlerimizi bir gölgeye dönüştüren teheccüt vakti buluşanlara aşk olsun.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..

O kıvılcım haklı olarak sana ait, aç beni aç aşk.
S/özleri dualarla yürüyüşe çıkarıyor gecenin çobanları.
Ve sonunda gerçek aşkın, savunmasız olacak kadar güvende hissetmek olduğunu anlarsın.
Hiçbir şeyi tutmuyorum, aşk var mı aşk.
Hiçbir şeye tutunmuyorum, ölüm var ölüm.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..

Beklenen her şey çıkıp gelir.
Sonunda, hiçbir şey gelmez­lik etmez.
Yeter ki acele edip gelmekte olan şeyi karşılama­ya çıkılmak istenmesin.
O zaman kaçırılır elden.
Çünkü, kendini aramaya gidene zordur sevgi.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..

Ey aşık, merhem elinde!..
Fakat bizi yaralı bırakıyordu hep yeniden aşk.
Susmalısınız ya da sözleriniz sessizliğinizden daha değerli olmalı.
İnsan aşka düştüğünde, aşkı içinde mâşûkunun halini bürünür. Bu yüzden sevmeyi seven, sevgili olur.
Çünkü aşkta ikilik değil, yalnızca birlik vardır.
Tefekkür hazinesi olan gönüle gelir şefaat.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..

Gece yarısı olsa da, şafak teheccüt vakti buradadır.
Ne kadar kendi oldu insan!..
O kadar b/aşka.
Kendimden geriye tek bir kül bile kalmasın diye seviyorum sevgiliyi.
Susuyor ve bekliyorum: zamanı geldi.
Geride benden bir iz kalmayacak.
Boş ve aptalca bir şakadan b/aşka nedir insan.
Ey gönül, ne olacaksa olur, bırak olsun. En kötü gün de sonucuna varır, bırak varsın!..
(Y.ed - Bir Lokma Bir Hırka Albümü)