Bir Yürüsen diyorum Şiiri - Esat Korkmaz

bir yürüsen
arzın merkezi şaşar
düzenin de çarkı…
uygun adım yürümen gerekmez
varsın gelişigüzel olsun
yırtık tabanların şaklatsın asfaltı
şamar gibi …
gümbür gümbür yürüsen

ya da

sesini çıkarmadan Sessizce yürüsen
kendini sessizliğe gömsen
kinini suskunluğa…
hatta kin de duymasan
kırmadan, dökmeden usulca yürüsen
ama yürüsen

yürümekle yollar aşınmaz diyorlar
hele bir fenerler ışısa gün ortası
maden karası yürüse
ılgın ılgın dalgalansa meydanlar
sarı başak dillense
sarı tütün dumanlansa hırsından
hele bir de paydos dese şalterler
mânası mı kalır sözün

yolsuzluk kader mi sana
canına yetmez mi yol’suzluk
hep çukura mı düşmeli tekerin
aks’ı kırsan duyarlar mı sence
adam boyu hendek mi yatmalı yoluna
düştün mü kalmalı mı kolun bacağın...
taştan yana mı ağmalı başın her daim
kafayı da çarparsan…
kızarsın ya…
kim duyar yürümezsen
belki
işini bilirsin kendince
kızarsan ne yapacağını da…

ya
ümidi besleyen çocuklar
ya
kahrolan yarın
sabrı var mı beklemeye
işi yok, işsiz …
gençlik de var ki serde …
kanı kaynar duramaz yerinde
zamanı akıyor cebinden
seyrine kalmış tükenişin
patlayacak bugünden yarına

sen yoksan
ben yoksam
sırça saraydan temaşa izler onu
öfkeli adımlarda erirken yalnızlık
yarını yok sensizliğin
hadi be kardeşim
geç olmadan yürü be kardeşim…