yalnızlığın en zengini1957
yapraklar artık sarı sarı
ne söylüyor
yaşadık bir yerdeyiz
harcadık bitiyor
aldık sattık bunca zaman
ne kaldı ki
hayattna gitmeden
birşeyler katmak lazım
aglarsak mevladan
gülersek yardan
kendi ettiğimizi buluruz
oda ders hayattan
hep geçmişi yad eder
ah eder iç çekeriz
güzümüz yarında bilinmez,
onu iple çekeriz
kalp kırma sakın!
kırarsan ortadan çizersin
iyi bak neye benziyor
sende sonra ona dönersin
sana sesleniyorum
bana ait tozlu yollarımdan
gidiyorum,
gözlerin görmeyebilir diye
her çukura
bir yürek bırakarak
Kayıt Tarihi : 14.9.2011 21:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!