BİR YURDUM VAR
Bir yurdum var, İstanbuldan başlayır,
Çini keçib Anqarada son verir.
Bu arada çox düşmenler işlə yir.
Bir yurdum var, yüz yıllardır can verir.
Bir atanın oğulları bu yurtda,
Bir-birne arka durub dayanmır.
Dan kızarır görünmeyir bozkurtda,
Millet yatır, zaman keçir oyanmır.
Biri gedib yad oğluna söykenir,
Aciz kalan kardeşini beyenmir.
Birinin de güc-küvvesi tükenir,
Kardeşini dövür, yadı dövenmir.
Bir yurdum var od kalanıb üstünde,
Kardaşlarsa peren-peren olubdur.
Bir yurdum var çox durublar kasdinde,
Bin yıllarla boşalıbdır, dolubdur.
Bir yurdum var söndürülüb mankalı,
Bozqurduda yaralanıb ulamır,
Bir yurdum var birlik adlı tonqalı,
Qazı, nefti çoxdur ancaq kalanmır.
Bir yurdum var, bir yolu var birliyin,
Bir amalla, bir zencire sarılsın.
Bir yurdum var Turan adlı erliyin,
Böyük-böyük sınırları kurulsun.
Cismani birliye zaman gerekdir,
Manevi birliye vaxt lazım deyil.
Birliyin temeli böyük yürekdir,
Kimde döyünmürse o, bizim deyil.
Kayıt Tarihi : 9.12.2012 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!