İnsan arıyor bazen yalnızlığı.Yalnızken bile.
Garip değil mi?
Alıp başını gitmek istiyor tek başına, içinde parçalanmış sevgili özlemiyle.Nasıl söylenir, bıraktıklarına sarılıp kaçmak istiyor işte.
Düşünmeden, bilmeden...
Peki ya hatıralarını, çırpınışlarını, bütün tutkularını silmesi mümkün mü?
Elbette değil.
Zaten gidebilmekte mümkün değil.
Öyle ya elinde kalan tek bir yol var ki bunun adı "hayat".Geçmişe kaçsan yol mu var?
Yarınlara sığınsan hâl mi var?
Kayıt Tarihi : 14.5.2014 05:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!