Bir yudum umudumuz vardı
Bir damla aydınlığımız
Ne kadar burukta olsa
Sıcak bir tebessümümüz
Şöyle kuytudan baktık dünyaya
Sonunda bize de güldü diye
Sevgi pastasından bir dilim mutluluk verip
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?