Bir Yudum Umut Şiiri - Mehmet Özer

Bir yudum umudumuz vardı
Bir damla aydınlığımız
Ne kadar burukta olsa
Sıcak bir tebessümümüz
Şöyle kuytudan baktık dünyaya
Sonunda bize de güldü diye
Sevgi pastasından bir dilim mutluluk verip
Her ne kadar hasret çektirse bile
İnsanlara güvenmeyi denedik
Belki sadece saygı duyduk
Ya da sevdaydı duyduğumuz
Sevmeyi de çok gördüler sevilmeyi de
Yüzümüze güldüler, arkamızdan vurdular
Ama insan olduğumuzu unutmadık
Ölüp ölüp dirilsek de şu kahpe hayatta
Unutmadık aşkımızı ne de kavgamızı
Gül yüzlüm gonca gülüm
Seni unutmadık