Bir yudum ümit verin bana
içmek istiyorum kana kana.
Unutmak istiyorum geçmişi,hüzünlerİ,yalnızlıkları
Yaşanmış pişmanlıkları,ne varsa içimi acıtan,herşeyi
Vurgun yemiş gibi yüreğim
Batmış sanki okyanusların en derinliğinde
Çıkmak istiyor ama çıkamıyor,kalmamış gücü,ürküyor,korkuyor.
İdam etmişler tüm anılarımı,hayallerimi,düşlerimi
Yok etmişler tüm geçmişimle, benliğimi..
Sormadan bana,almadan hiç ifademi
Hani nerede,can dediklerim.uğurlarına can verdiklerim
Hepsimi vefasız çıktı,hepsimi riyakar...
Giderken mi götürdüler umut kırıntılarımı...
Kaldım bir başıma,yıkılmışlıklarım veyalnızlıklarımla
Herşeyin boş olduğu,şu kahpe dünyada
Birgün bedenim,beslediği zaman toprakları
Yeniden varolucaktır ümitlerim.
Evet...Bir yudum ümit verin bana TOPRAKLAR.
Kayıt Tarihi : 9.7.2010 13:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şafaknur Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/09/bir-yudum-umit.jpg)
TÜM YORUMLAR (15)