Gördüm sanıyordum ben acının en koyusunu vurdum hayatın taa dibine
Üzüldüm sanıyorum yeterince dedim ki kimse acıtamaz bundan böyle
Lafımı yuttum ama hemen sustum yanılmışım anladım senin gidişinle
Acıyı uyuttum göğsümde her gece sarılıp öptüm binlerce kez sen diye
Yutkunamıyorum bak sözlerim boğazımda düğüm ah benim bir yudum suyum nerdesin
Gel tutunamıyorum bak kayıyor ellerim düştüm düşeceğim kıyısından kalbinin
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta