Kar bana örtüdür yaratanınsa sanatı
Bir gönül uzaklıkta gözlerinin terası
Sanat odur ki, bulunmaz dünyada pahası
Seninle aydınım, sensizken halim karaltı
Sen aynada gördüğüm, gözyaşımı böldüğüm
Kulağımda duyduğum, muradımda bulduğum
Düşlerimde gördüğüm, gözlerimde kördüğüm
Kitaplarda duyduğum, sözlerimde bir düğün
Saçların olmasa bir gün, nefessiz kalırım
Temizleyen sensin ciğerimdeki katranı
Harfleri heceye, heceyi âna katarım
Bir yudum soluk bana unutturmaz hatrını
İçinden çıkamadığım her kuyunun başındasın
Nasıl bu fakiri kurtarmaya mecalin olmasın
Beni kalbine gömdün de bitmedi mi hala yasın
Toprağımı ıslatacak suyu dökemez mi tasın
Kayıt Tarihi : 15.2.2018 22:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kar altında kalmış bir tohumun büyüyüp filizlenmesi ancak sevgilinin yüzünü görüp, nefesini solumasıyla olur. Ancak seven toprağın altında, sevilen üstündedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!