Bir çay demlersinde yalnız içemessin,
gözlerin yüreğin birini arar.
İşte o zaman beni bulursun karşında
yoldaşın arkadaşın olurum.
Boğazımız kurumuşcasına
yudumlarız çaylarımızı, soluksuzca.
Çaylar tazelendikçe,
Hayata dair anılar,
kurduğumuz hayaller,
film şeridi gibi geçer gözlerimizin önünden,
dökülür dudaklardan bir bir...
Hüzünlerimiz;
bahar yağmuru gibi yanaklardan süzülür,
sevinçlerimiz;
bayram sabahını bekleyen çocuklar gibi şendir.
Bunun adı nedir diye sorarsın can,
Aşk, sevgi, Arkadaşlık adı her neyse,
Sende kaldım bu gece,
İsmini sayıklıyorum hece hece.
duygularım sana esir,
etmişsin yüreğime tesir.
Kapat gözlerini biraz düşün...
Tavşan kanı çayımız
İçeriz de içeriz,
demlendi sohpetimiz,
kendimizden geçeriz..
Veda zamanı geldiğinde;
bir yudum sevgi bırakırsın düşlerime.
Seni bilmem ama bedenim gitsede,
kalır yüreğim olduğu yerde.....
Tavşan kanı çayımız sen ve ben..
Yudumladığımız çay değil Candan cana
sevgi can.. Sevgi can...
Sevgi...
29.08.2015
Melek DönmezKayıt Tarihi : 4.9.2015 15:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!