Bir Yudum Sevgi Şiiri - Sumru Karabaş

Bu güne kadar,
Varolduğum Hamura ektiğim
Hiç bir tohum yeşermedi.
Yeni günle doğacak umutları beklerken;
Hep sabah güneşi ile kavrulmuş ekinlerle karşılaştım.
Ellerimle büyütüp, solarken dirilttiğim çiçeğimi
Çılgın rüzgara kapılmış olanlar, çiğnedi geçerken.
Bir baktım;
Sevgisizlikten kurumuş, çatlak toprak üzerinde
Kalbim tir-tir titriyor,
Can çekişen son bir yakarış gibi...
Aşınan duygularım;
Artık bana bile yaramazlar,
Var git yoluna sen,
Var git, benden bir buse bekleyen kız!
Bu çorak toprakta bitmez aşk çiçeği.
Çok denedim, çok uğraştım,
Bedenim didinmekten, kalbim umut etmekten yoruldu.
Senin taze ciğerlerin;
Bu yaşlı nefesimle dolu havayı solumasın.
Bekleme beni,
Ben misafiriyim ecelin.
Hadi git!
Git ki;
Bir de gözyaşı eklenmesin,
Bir daha bu yaşlarla sulanmasın ruhum.

Zaten yıllarca
Kopan fırtınaların ardından ağladım, durdum.
Bıkarsın bir gün sen de bu aşktan.
Ne sen buğulu gözlerle geriye bak;
Ne de ben ileriye adım atmaya çalışayım,
Gücüm olmaz zaten yürümeye.
Git ki;
Arkandan emeklemesin hislerim.
Geçmedin var say
Bu aşkları yok olmuş adadan,
Görmedin farz et yüzümü.
Bakma gözlerimin derinliklerine,
Bakma genç durduğuma;
Yüreğim, yorgun ve yaşlı küçük kız...
Bir mızrağa geçirilmiş gibi
Üst üste istif edilmiş,
Ardına bakmadan giden sevgililerim.
Hepsinden ayrı bir çizgi var ruhumda,
Hepsinden kalan ve durmadan kanayan bir yara...
Bu yaralardan sızan acılarım var.
Bir de senin ismin yazılmasın anılarımın arasına,
Bir de senin ismini anıp ağlamayayım.
Zaten, soğuk ve bencil duyguların hışmından
Büzülmüş yüreğim,
Bir de senin küllerini savurmasın
Benliğimin, sonsuz bir sevgi yetiştiremediği bu tarlada.

Bir şey değişti şimdi;
Senin bıraktığın bu ayak izlerine
Acı dolu göz yaşları dökmeyeceğim, Güzel kız!
Senin küçücük yüreğinden yayılan sıcaklık,
Ellerinle uzattığın yaşama çağrı
Şekillenecek hep kafamda.
Hatırlayacağım hep seni.
Diğerleri gibi;
O insafsız mızrağa geçirmeyeceğim.
En değerli yerde;
Kalbimin bir köşesinde saklayacağım.
Kim bilir, bir gün
Senin bakışlarının yansıttığı bu duygularda
Bir tohum,
Sevginden kaynaklanan bir tohum yeşerir...
Zaman geçmiş olup,
Yok olsa da benim vücudum;
Gel,
Gel ek, o tohumu bu toprağa
Ve çiçeğine benim adımı ver.