Bir Yudum İnsan Şiiri - Şilan Kaya

Birgün bir duvar dibinde görürseniz çökmüş bir kadın
Niye diye sormayın tanıyanı sormayın sahipsizdir demeyin
Sadece yüreğine dokunun
Yüreği yaşadıklarını anlatır
Belki sevgiye aç
Kendini çocuklarına ve ailesine feda ettiğini anlatır
Belki aynı şimdiki gibi içine atar
Onu anlayanı bulamamış
Ömrünü sevdiklerine adamış
Yaslanacak omuz bulamamış
Bulsada üzmemek için anlatmamış
Belki anlatsa biri anlar sahip çıkardı
Anlayanı olsaydı ızdırabı biterdi
Öyle bir ızdırap ki içine işlemiş
Öyle bir sızıki yüreğini tüketmiş
Sevgi hak edenin demek ki hak etmiş
Hak etseydi bulurdu
Dünyada acılarla kıvranmaz bedeniyle tükenmezdi
İşte bir gün bu kadını bir duvar dibinde bulursanız
Ona acıyarak değil sevgiyle sarılın
Kimse için değil insan olduğu için yüreğine dokunun
Ömrü tükenmiş bile olsa son nefesinde onu anlayın
Çünkü ailesi onu anlamamış eridiğini görmemiş
Anlayanı olmamış
Gün gün eriyen bu kadın bir yudum insan