BİR YUDUM HİCRAN
Düştüğün dem gönlüme hep ismini anarım,
Bin bir ümit hissiyle uzayan yollarımda,
Firkatin yangınında kor misali yanarım,
“Gecenin karanlığı titrerken kollarımda”,
Bir vuslat muştusuyla şafaklara kanarım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta