Şimdi çıkarsam benliğimi,
Şikeste olduğum inzivanın karanlığından.
Güneş doğsa pencereden gönlüme.
Baş göstermiş olsa umut bahçesine ektiğim tohumlar
Ve alsam tüm çocukları bahçeme.
Hepsinin gülüşünde aynı cıvıltıyı görsem.
Bir günlüğüne de olsa eşlik etse herkes bu cıvıltıya...
Kayıt Tarihi : 17.9.2020 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Piyer Loti'de mendil satan çocuklar anısına... 09.09.2020 15.48
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!