Bir yorgun adam gördüm,
Parkta oturmuş dinleniyordu,
Dalmış gitmişti,
Geçmişte geziniyordu.
Köşesinde hayalleniyor,
Hatıralarıyla eğleniyordu.
Bir yorgun adam gördüm,
Zaman zaman kibirleniyor,
Kendince külhanbey/leniyordu.
Kızmıştı hey heyleniyor,
Kendi kendine söyleniyordu.
Bir yorgun adam gördüm,
Geçmişiyle kavgalı,
Kaderine kahrediyor ama,
Ne zavallı olduğunu biliyordu.
Belliydi hayata küsmüştü,
Köpürüyor, delileniyor,
Gene de, elinden bir şey gelmiyordu.
Bütün fantezilerinden vazgeçiyor,
Çaresiz yorgun adımlarla,
Kös, kös, evine gidiyordu.
Kayıt Tarihi : 2.1.2016 11:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan manzaralarına bakmayı bilirsek, her manzaradan daha çok şey söyler....
Gözlemleriniz ve çıkarımlarınız takdire şayan..... Kutlarım Yaşar Bey..... Saygılarımla.....
Köpürüyor delleniyor,gene de
Elinden bir şey gelmiyordu ...yüreğinize sağlık sayın hocam tam puanla listemde...saygıalrımla..
TÜM YORUMLAR (6)