yaşayan çocukları seven
ağaçlar kalmış olmalı
oyun parkında bir ağaç
ölü çocukları da seviyor
oyun parkında bir ağaç
vurulduğu yerden kavrıyor çocukları
bacakları mı kopmuş / omuzlarına alıyor / ikisi bir kahkaha
ikisi bir çalım
güneşe uzanıyor
güneş uzatıyor parmaklarını
yetişkin ölülerden izin alıyor
yetişkin ölüler buna bayılıyor
yetişkin ölüler oyuna katılıyor
gözlerimiz alışık değil böyle ölülerin
parmak aralarından sızan ışığa
nehirlerimiz kararıyor
yaşayan çocuk topunu
güneşe atmış olmalı gök kararıyor
haydi yağmur file file
var gücünle yağmur var gücünle
çocuk henüz yaşıyor
yağmur isabet alıyor
fileler ve basket
kalbimiz kaldıramıyor bu kadar sevinci
o çocuğu bugün
savaş çıkmasa da öldüreceğiz
Kayıt Tarihi : 29.7.2007 15:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hiç tereddüt etmeden Nilgün Aras yüreği diye sesleniyorum, ağaç dallarının avuttuğu o en uzaktaki çocuklara.
ufkunuza selamlar ve sevgiler
Sigarayı bırakınca insanın yaşadığı boşluk duygusunu iyi bilir tiryakilerSevgili Aras'ın şiirlerine sık sık dönmediğimde içimde oluşan boşluğu sonunda sigarayı bırakınca çözdüm. Tiryakisi olmuşum. . Toplumsal sorunlara şiirsel yaklaşımınının, duyarlı yüreğinin ve dili kullanmadaki ustalığının. tiryakiliği bu.
Gittikçe okurunu düşünmeye zorlayan bu usta işi şiirler insanda 'hadi bir şeyler yap' duygusu uyandırıyor . Ben bu yüzden bu tür şiirlerini BAŞKALDIRI şiirleri olaraka görüyor. hayranlıkla kutluyorum
Şimdi yazacağım şiir ise ''çocuğun ''gözüyle savaşın algılanışı..Ve bu şiirin altına pek de yakışacağını sandığım bir şiir...
İki şiirin kesiştiği yer ise ''bir yolun bulur insanlık'' başlığında saklı.
BAHÇE GÖRMÜŞ ÇOCUKLARIN ŞİİRİ
İlkin sakin kiraz bahçeleridir andığım eski günlerden
Şehrin çocuklara mahsus kaydıraklardan olduğu
Fi tarihinde kutsal sözleri kale almadıkları için
Harap bırakılmışlar tabiatüstü güçlerle
Bir kere elime aldım mı çocukluğumu
Üstüne kerametler yazılı derilerde
Geleceği bildiren derilerde
Başlar yeni bir mantığın bağbozumu
Paganini bakışıyla ölümü inkar eden
Anneleri şaşırtan çocukları büyüleyen
Sevimli kahinlikleriyle fakirleri sevindiren
Ve siz ey çingene kadınları
O yıllar savaş yıllarıydı geceleri karartma
Gündüzleri fırın önlerinde birikirdi halk
Biz çocuklara büyükler arasındaki fark
Bir yanda şehir bir yanda kiraz bahçeleri
Sezai Karakoç
Bir çocukla bir fidan aynı gün canlansalar,aynı günde uyanıp aynı gün uyansalar.Çocuk ilk görse onun yemyeşil dallarını,fidan çocuğun masum gülüşüne bayılsa.Çocuklar savaşları masalda kalır sansa,savaş hem çocuğu hem fidanı unutsa.Hoş fidanlar savaşa hep karşı oysa:)))
Sevgili Nilgün herdaim dolu şiirlerin,kendi adıma imrendiğim tarzın,harika seçimlerin,ve ustalığın karşısında saygı ile eğiliyorum.Paylaşımın için içten şükranlarımı sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (10)