Yolculardan biriyim Ankara ekspresinin vagonlarında;
Gözlerinin yaşını, titrek elleriyle silmeye çalışan;
Ve de istemeye istemeye, ayrılığa el vermiş olan.
Anadolu’nun uzayıp giden bozkırlarını seyre dalmışım trenin penceresinden;
Sıra sıra köyler, kasabalar, şehirler geçmekte tren.
Uzakta dağlar bir kale heybetiyle yükselmekte yalçın kayalıklarıyla;
Saatler birbirini kovalarken, akıp giderken zaman.
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta