Yolculardan biriyim Ankara ekspresinin vagonlarında;
Gözlerinin yaşını, titrek elleriyle silmeye çalışan;
Ve de istemeye istemeye, ayrılığa el vermiş olan.
Anadolu’nun uzayıp giden bozkırlarını seyre dalmışım trenin penceresinden;
Sıra sıra köyler, kasabalar, şehirler geçmekte tren.
Uzakta dağlar bir kale heybetiyle yükselmekte yalçın kayalıklarıyla;
Saatler birbirini kovalarken, akıp giderken zaman.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta