Bir Yolcunun Rüyası Şiiri - Özge Bilgeç

Yolcuyum geçerim sessizce şehirlerden
Yeryüzü gece olmuş yıldızlar evlerde.
Umudun çatağı es verse perdelerden
Bir meltem alıp ruhumu götürse cebimden

O evlerde yaşanıyor ümidin şahikası
Uzaktan izliyorum medcezir şerikası
Sen hangi abidenin meclisinde ki şeydası
Düşünmekten cebr ile zifti deldi gözlerim.

Cezbeden ışıklar bir bir silinirken yolumdan
Boğazımda şafağın düğümlenir süedam
Karaltın zindan olur kendi kendimi hapseder
Geçerken, uzaklardan ser ile yeksandan.

Yol uzun,yolcu mahbub geçer ,göğsünden
Bozuk maşuk şarabı, yılgınca iner sinemden
Ruhum ızdırablı ,uçup giderken şehirden
Meltemler refik, safi yüreğim kendimden.