Göz uçlarım yorgun
Kaçamak bakışları kovalamaktan
İstasyon peronlarında
Ayrılık hüzünleri volta atıyor
Bense kömür kokulu bir bankta
Trenlerin yanık yüzlerini seyrediyorum
Bir çocuk avazı çıktığı kadar bağırıyor
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta