Bir yolculuktu bu ve yolun sonunda
Ulaşmak istediğim kendimdi
Yalnızlığımın parmak izlerini
Bırakarak geçtiğim yollara
İçimde gitmek mi kalmak mı duygusu
Tenin seslenirken tenime
Ve çekerken beni derinliklerine
Gözlerinin yeşil uçurumu
Yürürdüm aşarak bütün engelleri
Gökyüzü çıldırtan maviliğini
Ve yaz hüzünler biriktirirken
Yürüdüm ölümsüz, büyük bir sabaha
O çocuk düşü bir kez daha
Başlasın diye yeniden
Kayıt Tarihi : 17.9.2018 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"İNSAN BİR YOLCUDUR. YOLCULUK İSE, RUHLAR ALEMİNDEN, ATOMLAR VE MOLEKÜLLER ALEMİNDEN, VİTAMİNLER VE PROTEİNLER ALEMİNDEN, ANA RAHMİNDEN, BEBEKLİKTEN, ÇOCUKLUKTAN, GENÇLİKTEN, İHTİYARLIKTAN, ÖLÜMDEN, DÜNYADAN, KABİRDEN, BERZAHTAN, MAHŞERDEN, MİZANDAN VE HESAPTAN GEÇİP, CENNET YA DA CEHENNEMDE SON BULAN UZUN BİR İMTİHAN SEFERİDİR." -Kelam-ı kibar-
Hayırlı sınavlar ve hayırlı yolculuklar Ataol bey.
uçmak ,
varmaya yetmiyor . .
hayatta bir ekmek misali
paylaşırken halkı
siz konuşur ben dinlerken
acemi teşebbüs profesyonel karşılama
bir duraktı şehrimizi ziyaretiniz
aynı salon havasında merhabalaştık
ilk gördüğüm ve bildiğim şair
tekrar merhaba
TÜM YORUMLAR (3)