Alacakaranlıkta aldım bohçamı çıktım bir yolculuğa,
Amaçsızca yolumu bilmeden koyulmuştum yola.
Havada karanlık gözükmez ki, ne var ucunda?
Zaten farketmezdi amaç olmadıktan sonra.
Yanımda ne var ki diye düşündüm bir an.
Bir somun ekmek, su ve tuz, o da bir tutam,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta