Bir Yolculuğa Çıkmatı Seni Sevmek...

Gelişin kadar üzmedi gidişin beni,
Ki, yokluğun kıyametti düşlerimde,
Aşık bir daldım titrerdim,
Sustum çünki,
Gelişin baharlara döndürürdü kışımı
Fakat gidişin olmasaydı...
Diz boyu kar tepelerim,
Güneşim yüzü buz tuttu
Oysa sana renkleri verirdim
Bir savaş açardım gözlerinin gölgesinde
Kalbime siluetini asıp
Uğruna telef olur,
Şehrimin haritasını kalbinin yörüngesine çizerdim.
Bir yolculuğa çıkmaktı seni sevmek,
Sonu gelmeyen tünellerin içinde
Uykunun göz kapaklarıma oturduğu andı,
Kahroluşum ondandı...
Gelişin kadar üzmedi gidişin beni
Yüzünde pişmanlığın kocaman tablosu vardı...
Dudaklarının kıvrımına asılmış hüzün
Belki o da yalandı...