Bir Yolcu Şiiri - Sinan Ercan

Bir yolcu bir yolcu ki
Yürüyor
Her ayrılık rayının üstünde bedeni
Ruhu ayrılığa istasyon
Adımlarının ensesinde hâli
Bir yolcu ki
Bakıyor
Ufkunda kervan kervan anılar
Mazinin çentikleri alnında
Bir kendi parmakları var avuçlarında
Bir yolcu ki
Gidiyor
Yolların ardına takılmış adımları
Sokak lambaları düşlerini yakmış
Etini yiyor şehrin kaldırımları
Bir yolcu ki
Ürperiyor
Yüreğinden başkasını bilmemiş bağrı
Dolaşmış omuzlar üstündeki başları
Kıramamış yalnızlık tarağını
Bir yolcu ki
Üşüyor
Kulaklarında çelik sesli rüzgarlar
Gözlerinde kutup soylu bakışlar
Saçlarında bitirim havasında hazan var
Bir yolcu bir yolcu ki
Ayakları çapında izleri
Kalbi kadar elleri
Gözü gönlü kalemi
Gölgesine el sallıyor elleri