Bir Yol Vakası Şiiri - Mustafa Şehit

Batı Karadeniz’de bir yol vakasıydı
Sen henüz gençtin
Bir yol ki iki yanı köy, iki yanı mısır boylu boyunca
Her manzara kadar güzel o bayır köy
Lakin sadece gecenin karanlığında

Batı Karadeniz’de bir yol düşün iki yanı çayır
Çayırların ardı sıra ağaçlar ve rüzgar
Rüzgarın peşi sıra Leyla
Rüzgarlar çayırlardan koştururdu
O vakayı her hatırladıklarında

Batı Karadeniz’de bir köy düşün, köyde bir küçük pencere
Biz seninle pencerede oturuyormuşuz her daim
Karşımızda bir pencere daha başka bir eve dair, ev karanlık, o evde Leyla
Durmadan bizi izlermiş, kıskançlıktan zannedermişiz güya
Bir imdat çığlığıymış meğer gözleri, şakağında her daim tehdit ve tabanca

Batı Karadeniz’de bir yol düşün
Tam ortasındasın yolun yürüyorsun
Leyla bir görünüp bir kayboluyor üstü başı kan
Korkuyorsun, medet umarak köyüm diyorsun, köyüm, az kaldı yetişmeye
Öyle bir yol ki iki yanı çayır, iki yanında tabancalar
Ve fark edemiyorsun, köyün zamanın çok gerisinde

Bir yol düşün uçsuz ve dümdüz toprak
Bu yol ki bir ucu gelecek, bir ucunda sen, bir ucunda Leyla
Bu yol ki sana varmak gelir içimden, Leyla’ya hal hatır sormak
Bu yol ki ardında utanmaz bir geçmiş, o ucunda ben
Kanatırcasına ayaklarımı yürümek gelir içimden
Yürüdükçe size doğru büyüyesim
Bu yol ki bana varmak isteyesim gelir
En affedilmez günahlarımın defi için çocukluğuma küçülesim