Bir Yol Ol Bana Şiiri - Soner Kurtoğlu

Bana öyle bir yol ol ki
Koşarak geleyim sana.
Uçarcasına, seke seke geleyim.
Arkamda kimse olmazcasına,
Ayaklarım yere basmazcasına geleyim.
Aşkından başka bir şey görmesin gözlerim.
Hani var ya içinde hep senin olduğun düşlerim.
Yine seninle dolsun istiyorum
Kurduğum tüm hayallerim.
Elimi tut hiç bırakma
Yağmurda koşalım seninle
Ayakkabılarımıza dolan yağmur suyuna aldırmadan.
Yuvarlanalım bembeyaz karlarda
Fırlattığın kartopun
Boynumdan içeri süzülsün
Ellerim büzülsün, tenim üşüsün
Ama yüreğim
Yüreğim aşkınla, kor alevlere gömülsün.

Lisedeki ilk aşkımın yazdığı mektup ol bana
Her kelimesini defalarca okuduğum
Her satırına bir anlam koyduğum
Kendimi onda bulduğum
İlk aşkım ol bana
İlk uykusuzluğum
İlk yoksunluğum
İlk yorgunluğum
Sınavdan ilk kalışım
Diplomayı elinden alışım ol benim.
Yıllar öncesinde bıraktığım
Unuttuğumu sanıp aldandığım
Gözlerine baktığım gün
Kendimi kandırdığımı anladığım
Elini tutacağım zamanın
Günlerce hayalini kurduğum
Dudaklarını tadacağım günü
Düşlerimde defalarca
Defalarca prova yaptığım
Sonra yine şaşırıp
Elime yüzüme bulaştırdığım
Lisedeki o ilk sevdiğim ol benim.

Pırasayı ilk sevdiren ol sen bana
Bol paça pantolonu ilk giydiren
İlk sakal tıraşım
İlk randevum
İlk dansım
İlk davetim
İlk davetlim ol benim.
İlklerin heyecanı ol bana
İlklerin unutulmazlığı
Ama ne olur tattırma
Tattırma sakın sensiz yalnızlığı.

Beyazın ortasında siyah ol aydınlıkta
Bembeyaz bir yol ol karanlıkta
Bana bir yol ol geceden gündüze
Kederden neşeye
Hüzünden kasvetten elemden çok öteye
Gönlüme bir ışık ol yeter
Yok ki bana seninle bir cehennem
Cennetten öteye.