Bir Yol Göster Şiiri - Yılmaz Köksal

Hadi ! Bir yol daha göster. Parkta oynayan çocukların neşesini, papatyaların güzelliğini göremez ken, ölmek zor de. Bu aşk bende öyle büyükken, unutursun, alışırsın de çekinmeden.

Hiç kimse ne için, neden yaşadığını bilmezken, bir parça sevda, bir damla mutluluk çok de. Bu omuzlarım seni taşımayacaksa, başını koyup yaslanmayacaksan, oturup soluksuz izlerim seni.

Zaman doldurmak için mi ? Geri alsanda, ileri sarsan da, bir dil bulmalı, bir yol bulmalı sana beni anlatan.
Oysa hiç kimse bilmedi, benim sadece onunla mutlu olabileceğimi. Şimdi ağlasan ne haykırsan ne...