Bir Yol Ayrımı Şiiri - İbrahim Kıbrıs

BİR YOL AYRIMI

sevdiğim
can suyum
bursa çarşılarında
bir ulu çınar yaprağı gibi
solgun yüzlüm
bak gün gitme de göklerden aylardan kasım
ve yurdumda halkım
uğurlarken en soğuk geceleri
eskilerden daha çetin daha kararlı
üretmekte özsuyundan direncini

geceler geceler
nur topu yavrumun anası geceler
yoksul halkımın can suları
alınsa da bir bir ellerinden
aksa da kanları yol boylarında
al seherlerden kuşluklara
ve sonra deniz mavisi sabahlara
ulaşmak için can atıyor halkım

hadi sevdiğim
bırak artık
upuzun kestane saçlarının
ardından bakmayı ha1kıma

gün gelip geçmeden
ve hasret değilken yaşamaya
al eline yüreğini
barış ve kardeşlik adına
tutuştur en geniş alanlarda
göreceksin bu kavgada
aşıldıkça sarp yollar
geçit vermez boğazlar
bir sevinç bir çocuksu gülümseme
nasıl yayılacak yüzlerimize
ve o zaman halkımız
unutarak kötülükleri kinleri
serpecekler tarlalarına avuçlar dolusu
dostluğun tohumlarını
yaşamaya tutkun bekleyecekler
ay ışıklı gece yarılarını
en güzel bayramlarını