Bir Yokmuş Bir Varmış Şiiri - Galip Kara ...

duruyor ulan tamam duruyor
alnımızda bir namus gibi duruyor!
anılardan ettiğimiz bahis
umutlarımıza kilit vuruyor!

yani diyorumki adamlık değilmiş bizim bildiğmiz
itlerin ulumaları gibi boşmuş sevdalar
ve o tenine ten değdiğimiz yarimiz
çekip gider olurmuş
biz düşünce elden ayaktan...

artık karlar bile tertemiz yağmıyor
o beyazlıklarına inat kapkara kusuyorlar geceyi...
artık istanbul o istanbul değil!
gözler yabancı geliyorsa eğer
sözler kahpeleşmişse bu şehirde
artık istanbul o istanbul değil gülüm!

ve her nekadar gülüm desem de sana
atık gülüm değilsin sen de!
sadece eski bir alışkanlık bu dilimde kalan...
bu dünyanın insanları gibi senin aşkın
oysa,
bembeyaz bir gül sandığımdın,
o en ağır ateşlerde yanan...
ve anladım geç olsa da,
senin lugatında aşk,
kapkara menfaatlerle temellenmiş,
yıkılmaz bir yalan...

ne oldu gece yataklarında dönen o aşıklara
ne oldu o yaş yerine kan döken gözlere
bizimkisi adamlık değilmiş dedim ya!
bizimkisi ardına vurup kapıyı gitmek kadarmış!
yaşadığını sandığımız o aşk
bir zehir gibi tüm benliğimizi sarmış!

bizimkisi farzet bir hikaye gülüm
Farzet minik çocuklara anlatılan bir masal olsun!
Ve farzet,
bizim için de, bir yokmuş bir varmış...
dedim ya adamlık değilmiş bu
asıl adamlık, dar günde başlarmış!