Bir Yokluk Şiiri - Adem Çavuşoglu

Gözümden damlar ansızın bir el
Düşer başım seccademe
Son nefesim bekletme haydi gel
Yaşamak ağır başsız gövdeme

Bir hayal gövdem,bir yokluk elim
Belkide hayatın son demindeyim
Son kez güldü hergün doğan gözlerim
Belkide zamanın en meçhul yerindeyim

Bir korku,bir hüzün,bir kendim
Titredi mezar irkildim
Düştü ağzıma bir ölü
Ve ben onu emdim

Bir ölü teninde kıvranan su
Toprak altında bir gözyaşı
Sahiplendim kustuğum namusu
Boğdum ellerimle ölümsüz başı.