Sevgi sevmek nafileydi kılındı
Sevmenin bir vakti olamazdı ki
Kimisi bu yüzden bana alındı
Toprağa düşmeden anlamazdı ki.
Tiril tiril titrer sesim kısılır
Seslenseler bana içim ısınır
İçim ısınsa da dışım titrektir
Ses manasızlaşan tek bir gerçektir.
Çam sakızı bir armağan tadında
Alıp çiğner çiğner bitiremem ki
Söylemek isterim söyleyemem ki
Sanki herşey şu dilimin ucunda.
Bir yitik ömre mi yol verdi ölüm?
Ölümlerden arta kalanlar hakir
Hakirleşti giderayak bu ömrüm
Ömür deryasından geçti mi Zakir?
Kayıt Tarihi : 5.9.2018 23:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Namık Kemal Biliciler](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/05/bir-yitik-omur.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!