Bir Yılın Ardından Şiiri - Menderes Işkın

Tarih 25 Temmuz 2000

Ve ilk gün

Uykusuz bir gece ve günün ilk ışıkları

Şehrin ince ışıkları etrafı aydınlatmakta

Şüphe, korku, heyecan hepsi içiçe

Bilinmeze atılan ilk adımlar

Geleceğimin tomurcukları filiz vermekte

İnsanlar bambaşka bugün, deniz bambaşka

Saat? Saat kaç oldu?

'Ohh henüz erkenmiş. Acele etmeliyim'

Ve ilk korku

Titriyor muydum?

Dişlerim birbirine vurmaya başladı

Tezata bakın ki havada çok sıcak

Huffff

Geldim

Sonunda iskeledeyim.Saat?

Tam zamanında!

Etraf kalabalık, büyük bir koşuşturmaca hakim

Balıkçılar her zamanki yerlerinde

'Rastgele Çıkıyor mu bari? '

Sorular sorular sorular..

'Neden burdasınki? Kim bilir kim? Olucak iş mi bu? '

Hayır! Hayır! Kendine gel! !

Peki ama nasıl tanıcam?

Uzun süren dakikalar..

Damağım kurudu, yutkunamıyorum

Üstümdekilerde baya eski imiş,

Ya beğenmeze?

Ve ilk yakarış

Allahım yardım et bugünü atlatabileyim

Nerde kaldı..

Vaz geçmiş olabilir miydi?

Gel artık dayanamıyorum buna

İskele çok kalabalık,

O bu şu ihtimalleri heyecanımı kamçılamakta

Bir süre denizi seyrettim.

Hala yok..

Derken arkası dönük bir kız

Tarifede uyuyor hani.

Elinde telefonu etrafını süzmekte

O olmalıydı.

Peki ya şimdi? Napmalıydım!

Kalabalığın arasından hemen sıyrıldım

Usulca omzuna bir dokunuş

Yüzümde hafif bir tebessüm

Biraz utangaç, birazda çekingen

'Merhaba Dilek'

Ohhh be. İşte bu. Nevardı bu kadar düşünücek

Ve ilk görüş

Olağanüstü bir yüz

Deniz gibi gözleri

İçimde patlayan yanardağlar

Bir anlık tereddüt, korku, heyecan

Bir o kadarda güvensizlik

İçten bir karşılaşma güler yüzü tatlı sözleri..

Ve Rahatladım..

Etkilenmişttim.. büyülenmiştim demek daha doğru

Yüzünde hafif makyajı, alımlıduruşu

Korkuyordum..

Ya şimdi?

Hiç bir planım yoktu.

Napmalıydık.. nereye gitmeliydik..

Kahretsin!

Eminönüne defalarca gelmeme rağmen

Bilmezdim hala sokaklarını

Nereye nasıl gidilirdi?

Körebe olmanın zamanımıydı?

Gülhane, Topkapı, Sultan Ahmet

Ama nerde?

Hızlı adım aralarında kendime geldim

Henüz konuşamıyordum, rüzgarına kapılmış takip ediyordum

Nasılda kendinden emindi?

Ya rahatlığı.. ic gıdıklayan bakışları

Herşey güzeldi ama sessizlik bozulmalıydı

Dilimde benligim gibi tutulmuştu

Gözlerine bakmayı denedim olmadı

Bidaha.. bidaha..

Olmuyor olmuyor olmuyordu.

Gözlerim ilk görüşte ona teslim oldularsa

Peki ya benim suçum ne?

Ben olmalıydım.

Ne eksik ne fazla..

Oraya kukla seyretmeye gelmemişti.

Sokak aralarından Gülhaneye ulaşmıştık

Kedi, köpek, at timsah derken

Konuşabildiğimi fark ettim

Henüz göremesem bile..

Duru bir güzellikti karşımdaki

Çenem de düşmüştü artık

Sinema siyaset din vs. derken

Laf lafı açıyor zamanda acımasızca ilerliyordu

Önce akvaryumlar sonra çingeneler

Sonrasında Sultan Ahmetteydik

Acıkmıştık

Çözüm mü? Yine ondan Geldi..

Sazlı sözlü gözlemeler..

İnanamamazlık ikimizinde gözlerindeydi

Hayal değildi? Ama inanması bir o kadarda güçtü

Evet..evet! Bu bir hayaldi.

Bizim hayalimizdi.Yarınlarımızdı..Bizdik..

İştahsızdım..Seviyordum..

Doğru kişiyle doğru yerdeydim.

Ve ilk hediye.

Bir kupa

Kupa mı? Evet evet bir kupa

Geleceğe açılan ilk pencere

Aynı pencereden bakıyorduk

Bizim penceremiz..

O zaman anlamıştım onunda beni sevdiğini

Ama bir dakika,

Ya ben?

Teşekkür bile etmemiştim henüz,

Ben ne vercektim karşılığında.

Aptallığım o zamanlardan kalma deil mi zaten

Bir çiçek bile almamıştım.

Çiçek.. bir iki papatya ya da gül ne fark eder ki?

Çuvallamıştım..

Hayat bu.. sevinç-üzüntü tek tek gelmez ki

içiçedir her zaman.. ayrılmaz ikiliyi oynarlar

Bazen üçlüyü.. ümitsizlikte katıldığında

Çaylar icildi.

Hava kararmıştı

Aksilik bu sevenleri hic bırakmaz.

Bizimkide son dakika golünü buldu

Vapur kaçmıştı

Çare..otobüs

Ürperti doluydu yüzü,

Suçluluk hissediyordu

Ben mi? Benim düşündüğüm ne vapurdu nede otobüs

Sadece onu seviyordum

Peki ya o?

O ne düşünüyordu

Bir daha buluşmak istermiydi

Ve ilk elele tutuşmamız

Hava iyice kararmış,

Masum insanlar ürkütücü bir kisveye bürünmüştü

Karanlık? ?

Yer Eminönü alt geçiti,

Elimi tuttu

Duygularımız karşılıklıydı.

Tek farkla: Cesur olan oydu

Ve ilk ayrılık

An gelir zaman durur an gelir mekan

Birçok şeyi henüz konuşmamıştık

Yaşamadığımız paylaşmadığımız duygular çoğunlukta idi

Neden yarını planlamamıştım ki?

Bir daha ne zaman?

Soramadım.. Dedimya cesur olan oydu ben değil.

Ve ilk seni seviyorum

Yazmak kadar kolay değildi elbet

Yüzüne bakacaksın ve sevgini dillendiriceksin

Ne mümkün?

Gece karanlığından istifade

Bir anlık cesaretti işte

Ağzımdan çıkıvernişti.

Onu seviyordum

İlk görüşmemizdi daha

İlk buluşmamız

Ve ilk aşk

Yüzümde salakça bir gülümseme.. ayrıldım oradan

Nihayetinde otobüsteyim

Buruk ama mutluydum

Özel birisiydi.. beni seviyordu

Ve bunu çekinmeden sergilemişti

Perde inmişti sanki gözlerime

Aşk perdesi

Yüzü bir an bile göz ucumdan silinmedi

Açık ya da kapalı fark etmeksizin

Kuşkular yakamı bırakmamıştı

Seviyor olmalıydı..

Ya hoşlanmadıysa?

Korkmuştum ona bağlanmaktan

Kötüler kazanmazmıydı hep?

İyiler kaderine boyun eğmezlermiydi?

Ve ilk gece

Değil yatmak yerimde oturamıyordum

Günün getirdiği heyecan benliğimi kaplamıştı

Bozulmalıydı sessizlik

Bir sms..

Kısa bir süre..

İşte yanıt gelmişti!

KütKüt! KütKüt! Kütküt!

Kalp çarpıntıları

Ve muhteşem final

Gün ertesi tekrar buluşacaktık

Uyumalıydım artık

Sadece yeni bir gün için değil

Yeni bir yaşam, yeni bir hayat

Yepyeni hayallerdi artık beni bekleyen

Tek bir dileğim vardı artık

Birdaha uyanmamak için

Uyumalıydım..