Bir dünya kurmuştum yalnızca ikimize toz pembe,
Hep seni düşünürdüm, sen vardın yaşadığım her günde,
İsmin bir şarkı gibi söylenirken sevgi ile dilimde,
Bir yıldız gibi kayıverdin karanlık dünyamdan sonsuza.
Bir yıldızdın giriverdin durup dururken düşlere,
Bir yıldızdın sönmeyen ışığınla gecelerde güneşlere,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta