Bir Yıldız Kaydı Şiiri - Saliha Kaşkır

Gece karanlık,kaydı bir yıldız yerinden
İndi mavi denize,ardında kara bir duman
Uzaktan bir gemi göründü,dalgaları yararaktan
Bir yıldız söndü,geminin direkleri göründü
Güneşin hiç batmadığı bir yere gidiyordu
Gönlüm akıyordu oraya,o yer ki büyülü
Ve kımıldıyor içimde ki ruh,çoşkulu
Gece ve ay altında,canlanıyor o karşımda
Yayılarak iniyor içerde bir yerlere yeniden

Daha aşağılarda yosun tutmuş örtüyü kaldırıyor
Ve derinler de yemyeşil korular,çayırlar alabildiğince
Kuşların ötüştüğü,bahçelerin çiçek açtığı keyfince
Kalbim eski yarasından,aşkın derin yarasından sıyrılıyor
Ruhum,boş yere çırpınan ruhum zincir kırıyor
Rüzgarlarım,kuşlara bulutlara yakın esiyor
Deniz gecelerinden şarkılar vuruyor kıyı kıyı
Gönlüm taşmak istiyor doruklarca dışarı
Kahramanlar gibi çıkıyor,gururlu ve ayakta

Çekip kılıcını saplı durduğu yerden
Kan sızsada kılıcın bıraktığı izden

Yalnız ve kalabalık şaşmaz bu düzende
Adım adım süzülerek mehtabın kollarına
Sonsuz bir sevginin gamsız dünyasına kayıyor
Kayan yıldızını arıyor,denizlerde kendine eş diye