Bir Yıldız Kayacak Şiiri - Rukiye Karaca

Bir gün batımı daha yaşıyorum
Hergün ömrümden bir gün daha tüketiyorum
Sonsuzluğa uzanan yolda
Kederlerle dolu bir hayat yaşıyorum.
Bir gün daha eksildi ömrümden
Hasretlik taşar oldu gönlümden
Her giden bir acı bıraktı derinden
Her dost yüz çevirir oldu yüzümden
Her sevgi bir ateş oldu kordan
Kalbim durdu birden
Anlamıyorum neden?
İnsanlar bu kadar uzak birbirinden
Neden bir bakış yeterken herşey için
Saklıyoruz bazı şeyleri için için
Birbirimize kaynaşıp kavuşmak varken
Kayan bir yıldız gibi düşüyoruz gözlerden

Ben hiç anlamıyorum insanları
Ya da ben anlatamadım sıkıntılarımı
Olduğum gibi görüneyim derken
Hiç görünemez oldum uzak yerlerden
Kalbimde yüzlerce kişiyi gönül tahtıma oturturken
Ben oturacak yer bulamadım hiç bir kalpte
Her sevilen bir buket olurken bende
Ben bir kişide,bir çiçek dalı olamadım

Ömrümün sonuna yaklaşırken adım adım
Tek istediğim; arkamda kalsın iyi bir adım
Ben vuslata ererken en genç çağımda
Sevenlerin gözyaşlarıyla ıslanacağım damla damla
Bir gün batımı daha yaşanacak o gün
Bir yıldız daha kayacak hızlı,küskün...