Akşamın alaca karanlığına açılmıştı kolları,
Aşkı tatmış gözlerinde yıldızlar çakıyordu,
O yıldızlar ki; her biri sonsuzluğa akıyordu.
Hep merak etmişimdir kayan yıldızları,
Meğer Tanrı, sevdiğini yanına istermiş,
Onlar da Tanrının davetine giderlermiş.
Kucağında ışık demeti, elinde meşalesi,
Ardına bakmadan gider, çalar kapısını,
Geride bırakıp gözü yaşlı nice yoldaşını.
Bütün kâinatın vazgeçilmez nişanesi;
Bir gün, her varlık geçecek bu yoldan,
Dönen yok, sıcak karşılıyor ki yaradan.
22.10.2003
İbrahim BayraktarKayıt Tarihi : 22.10.2003 13:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/10/22/bir-yildiz-daha-kaydi-gonlumden.jpg)
Dönen yok, sıcak karşılıyor ki yaradan. '
Bu iki dizeniz beni hüngür hüngür aglatti, sükrettim tekrar Tanri'ya... Yüreginize saglik kardesim.
Sıcaktır ki Tanrının çağrısı
Dönen yok seferinden..
Tebrikler
Mim Kemal Ertuğrul
TÜM YORUMLAR (3)