Bir Yıldız Şiiri - Nilgün Acar

Bir yıldız düştü ellerime
gökten mi gözlerimden mi bilmiyorum
hüznün ve yalnızlığı
tonlarca renginde
sevgiyle sevgisizliğin kıyısında
yanar döner duyguların aldatısı
akar nehir durmadan oysa
şarkısını söyler zaman susmaksızın
hadi bebeğim koş ve büyü
en güzel biçimde yorumla hayatı
biliyorsun yaşamak bir yorumdur
sen de kat notalarını
o eşsiz büyük senfoniye
diye çığlık çığlığlığa doğa ana
kim duyuyor ve anlıyor
gerçek nedir kaç tane
niye koşamıyor büyümüyor insanlık
bencilliğin amansız yangını
sarıyor beyinleri bedenleri
elle tutulur gözle görülür mü herşey
vazgeçilemedi putlara tapılmaktan
bir yudum suyun bir nefeslik havanın
ya da sımsıcak bir gülümseyişin
ölçülebilir mi değeri
Eros bile greve gitmiş
okları elinde kaldığı için
utancından dağlara kaçmış
şimdi yoksul bir eşikıya gibi sevda
güpegündüz elinde lamba
konaklayacağı yüreği arıyor
yine bir yıldız düştü ellerime
bu kez gözlerimden biliyorum
gecenin öteki yüzüne
alabildiğine güneşler serpiyorum
kimse bilmiyor büyük sırrımı
acının kar yangınlarında
soluk soluğa umudu yeşerttiğimi
ve gündüzleri üşümesinler diye
yıldızları gözlerimde sakladığımı
onun için hep gülümsüyorum
biraz bozuk olsa da ambalajım
tanrının armağanıyım dünyaya
tonlarca hüzün ve yalnızlık
salt ışıltılı mavilere boyanır
koşun bedavadır yüreğimde

Nilgün ACAR 14.4.2005