Bir yıl devrildi Şiiri - Hasan Ulusoy

Bir yıl devrildi

devrildi gitti/ zaman
devrilip gittiği zaman
eskidi takvimler,
tükendi yapraklar.

yalnızlaşırken insan
kalabalıklar içinde
iradeler serseri, fikirler bayat
köstebekler
derinlerden gelir/ emir; al-sat.
kurşunlar eritilir beyinlere
cadıların elinde zaman
döner çarklar/çalışır saat.

ihtişamlı ihtilaller,
gel-git/ alda/t.
akılsız kahramanlar
tilkilerden de kurnaz.
çarıklı çömezler vardı
hizmet eden
kravatlıları geçti yerine.
eskiden köyden köye giderken çömezler
şimdi ülkeden ülkeye giderler/ uzak demezler.

bir yalnızlıktır hayat
hinlikler oyun
insan oyuncak
amaaaa, fakaaat, ancaaaak...
neden benim elimde kir
neden sahte baş
kahpe fikir...
neden benden olmayan/ beni yönetir...

göyünen gönül
sokak başında
kan izleri sokak taşında
oluk oluk insan peşinde
utanmayan arsızlar
açları hırsız bilen/ hırsızlar.
kahpelerin çizgisinde mi çağ
namertlere minnet midir çağdaşlık..

bir yıl devrildi
ağırlığı mazlumların üstünde
okyanuslar ötesinde dizginler
kan dolu dünya
irin dolu şuur.
eller tetikte bekler
aç/ kapa
nemrud’un elinde
firavun’a alkış tutar Avrupa....