Bir Yiğit Şiiri - Nalan Kahraman

Doruklarda,zirve de
Küçük bir bekçi kulübesi,
Yiğit oturmuş bekler doruğu.
Sevdiğini düşler,
Sevdasını yakamoza, anlatır,
Ruhunun kokusunu rüzgara verir,
Teninin kokusunu üfletir.

Rüzgar esince karşı koy’a
yakamoz daha bir parıldar,
kimsenin göremediği parıltıları
bir yiğit görür,

Bir yiğit ki zirveyi bekler,
bekçi kulübesin de
elin de cigarası,
karşısın da yakamozu,
tepesin de aykokusu.

Bir yiğit ki doruğu bekler
Aşı ruhunun kokusu,
Suyu teninin kokusu,
Cigarası aykokusu,
Yüreği yakamoz,
Dolu dolu bekler zirveyi bu yiğit.