Bir Yiğidin Öyküsü Şiiri - Alihan Demir

Bir yiğidin öyküsüdür bu
suskun bir yiğidin
Gözlerinde inancın çiçekleri açan
yitik yüreği umut saçan
Gözler derin bir uykunun izlerini taşırken
Bu buhranlı şehirde
O dimdik bakarak kırıyordu kalabalığı
Bu onurlu bir yüreğin öyküsüdür.
Yedi diyar sürgünü derler adına
Sırtında sazıyla
sol yanında acı bir sızıyla
gezer barakaları
Ama sığmaz yüreği bu kente
Kendini dağlara feda etmiştir
Kaç asır
Devir aldığı sevdayı yaşamıyordu, betonlara
Ve gün gün usulca soluyordu aşk
Duvar aralarında
Baharda sitem, gülde de isyan vardı...
Bu yürek çok seviyordu insanları
Bu yüzden hep yalnızdı
,bu yüzden hep suskundu.
Onu anlasa anlasa
Onurlu sayfalarında
Tarih anlardı
İşkencelerde inat etti
türküler susmaz yarına dair diye
Kör ve sağır olsa da insanlar
Kurumuşsa da sevda coğrafyasında
Direncin çiçekleri
O söyledi açlığın marşını elleri ve gözleri kapalı
Yedi diyardan sürgündü bu şehre
yağmalanmıştı yüreği
Ve ve bahara çok vardı daha
Oysa kanamadık yarası kalmamıştı.
Sazı ağır bir inzivaya çekmişti kendini kalan telleriyle
Oysa aşklar yaşanılıyordu şimdi okul sıralarında
Ve insanlar geziyorlardı çay bahçelerinde ve sahilleri
Bir yiğidin öyküsüdür bu.
Talihten,tariften mahrum ve tarihe mahkum….