Öncekilerle birleyemediğim yeni bir satır daha...
Yine ayrık.. Alalade, sayfanın bir kenarında..
Kelimeler elele tutuşunca uzun uzun anlatırım sandığım o ilk an yanılmışım..
Yanıldığım yerden, her sabah, zihnimde tuttuğum bir ormana doğruluyorum.
Kaybolmuşluğumun en yeşil tonu gözlerimden ciğerlerime akıyor..
Her sabah ben, benden habersiz düşüyorum aynı yola.. Her dönüşüm o denli akşamlı, soğuk, ıssız..
Yitip gitmiş beynimin bir yerlerinde huzur, huzur bulamıyorum.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta