Bir Yerlerde Kemiren Bir Şey Vardı

Seni kemiren, vurdumduymaz yalnızlıktı
Beni kemiren şeyin ne olduğunu, sorma sakın!
Senli ya da mütemadiyen dokunaklı sevişmelerimizde arta kalan kaprisli doğa harikaları, safsata
“Hulki Tunç”u okuyorum kaç zamandır
Kaç zamandır insan dokunaklılığı görmedim
Kim bilir sahteydi
Yoksa ben mi, sahte olan?
Ben mi, ölümcül kaprislerin eşiğinde doğu ya da orta doğu tezleri çıkaran?
Her şey boş bir safsata!
Kelimelerim yok
Ölü doğa olan her şey, gerçekten ölü
Bir gece en umulmadık vakitte sevgilin ölürse ve sen hâlen çekimdeysen
Hayat seni evirip çevirirken, babanın mezarı kan salgılarsa
Kardeşin terk edip giderse
Evladın eroin vardiyasında filizlenirse ve sen bir lokma bulup zıkkımlanamazsan
Seni kemiren vurdumduymaz isyandı
Beni kemiren şeyin ne olduğu konusunda emin değilim
Artık “Hulki Tunç” da okumuyorum
Hiçbir şey isyana isyan gelmiyor
Bir gencin doğum günü, bir bedenin tökezlemesine denk düşmüyorsa
Elveda muamma
Elveda koca gözlü seyrek çocuk
Seni ağzının en umulmadık yerinden öpüyorum.