Bir Yerine Vardımki Gecenin/....

Otobüs yolculuklarına vurdum belalı başımı,
Camların soğuk teniyle sevişti alnım,
Bir ter damlası düştü dudaklarımdan sonra,
Bir yerine vardımki gecenin/ Yalnızım...

Yollar hep senli biterdi deyip başlardım hayata
Her sabah geceden devralıp nöbeti
Esmer gülüşlerimize yaslanırdı Temmuz
Hücreler boyu direnirdim cigarsızlığa da
Sen olmadan beter olurdu dudaklarım
Bir ay dokunur tenime tenin yerine
Utanır dalgalarım
Ellerimize dolup taşar gölgesi mutluluğun
Aklıma düşer terledigimiz sanat müzigi zamanlar
Bir yerine vardımki gecenin birden bire/ Yokluğun...

Yokluğun kanatır kendini gövdemde
Bulutlarından yaralanırdı gökyüzü,
Vursun gözlerimden şafak diye çığlığım tüfekleşir
Ki ben güneşe küskünüm bilir yeryüzü.
Kirpiklerimden asılırım, yerinden oyulmuş yetim gözlerim yerine,
Yürür üstüme üstüme bir yalnız ayna
Allahsız vurur alnıma lanetini,küfrünü kafiyesiz okur
Erguvan gülüşlerde yitirilmiş bir şarkı düşer
Hangi nakaratını işler satır araları
Yok oluşlar hangi çığlığı örseler
Kendi kimligime döner döner sorarım
Bir yerine varırımki Gecenin/ Suskunluğun...

Deprem olur ağlayışların bende, sen bilmezsin,
Sana nasıl yandığımı saçının o bir tek teli bilir
Soramaz dudakların saçların nasıl konuşsun
Kırılgan bir kuğu boynu gibi durmuyor taranıyor her telinde hayat,
Ben okşarım parmaklarımda hasretin gül çiçek
Dile gelir kan kırmızı yediveren
Nefesi sıcak Ağustos neyler haykırsa duyar mı dağ?
Uyanır mı uykusunda kentler?
Yüzüme yüzüne yaslar kanarım
Bir yerine varırımki gecenin/ Olmazlığın...

Bir düş bulutu geçiyor üzerimizden
Sustur beni ağzınla kan kırmızı
Lal olsun dilim
Öleyim bu tarumar akşamlarda
Yalancı aşkların kıyısına demir atmış gözler kuşatmış her yanı
Kirpiklerin nerde?
Hangi renge sarılacağım görmeden kızıllığını dudaklarının
Kalbimin kanatlarını kıracak suskunluğun hadi uyan
Bir uçurum türkülerle beni çağırıyor düşüyorum
Bir yerine vardımki gecenin/ Üşüyorum...

05.07.2008/ Uzaklar...