sessizlikle hüzün akraba olurken birden
tanıklığımı farketmediler gecede
boşlukta asılı bir yüz kaldı geriye
hiç çizilmeyeceğinden belli belirsiz
kendini vazgeçilmez sanan ayakkabı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla