sessizliği yaran bu çocuk çığlıkları
yayılırken çoğu şeyden habersiz
karanlığı silen bu araba farları
parıldarken gönülden gönüle
denizin maviliklerinde bir balık sürüsü
sürüklenirken nereye gittiğini bilmeden
ormanın ıssızlığında bir ala geyik
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta